اجزای کله پاچه، سرشار از ویتامین های گروه B، روی، آهن و پروتئین هستند. پروتئین موجود در آن برای رشد و ترمیم بسیاری از بافتهای بدن مفید است.
گوشت صورت یا همان بناگوش پروتئین زیادی داشته و از سوی دیگر مغز گوسفند، سرشار از ویتامین B12 است.
زبان گوسفند سرشار از ویتامینهای گروه B بخصوص ویتامین 12 B میباشد که این ویتامینها نقشهای مفید زیادی برای بدن دارند. بعنوان مثال ویتامین 12 B، در خونسازی و عملکرد سیستم عصبی نقش دارد.
پاچه گوسفند دارای طبع سرد است و خواصی چون رقیق کنندگی خون، ملین، التیام دهنده زخمهای داخلی و افزایش دهنده شیر مادر را دارد. نشان داده شده است که این غذا حاوی ماده مغذی به نام کوآنزیم Q10 است. کوآنزیم Q10 بعنوان یک آنتیاکسیدان قوی است که از طریق دفع مواد مضر تولید شده در بدن در نتیجه فرایندهای متابولیکی مختلف و جلوگیری از آسیب سلولها نقش مهمیرا ایفا میکند. همچنین استحکام عملکرد سلول، تحریک سیستم ایمنی، بهبودی و کنترل بیماریهای فشار خون، سکته قلبی، پارکینسون، انواع سرطان و غیره از دیگر نقشهای کوآنزیم Q10 میباشد.
خاصیت غذائی پاچه بسیار کم و فضولات اندک است. از خوردن پاچه در بدن خون سرد چسبنده و لزج به وجود می آید و برای کسانی که استخوانشان شکسته است اگر مدت طولانی از پاچه تغذیه کنند بسیار مفید است. چنانچه با سرکه آماده گردد لزوجت و سردی آن تخفیف می یابد و دیگر تولید قولنج نمی کند.
خوردن پاچه برای مبتلایان به تب و کسانی که غذای کم نیاز دارند و مبتلایان به خونریزی رحم و سستی روده و خونریزی بواسیر و به طورکلی برای کسانی که بدن شان محتاج به محکم نمودن اندام است مفید می باشد.
خوردن ماهانه یک وعده کله پاچه، می تواند بخش عمده ای از نیاز های وتامینی بدن شما را تامین کند.
ویتامین های گروه B حلال در چربی بوده و جذب آن ها در کبد انجام می شود. در نتیجه مصرف بی رویه آن می توان خطرات جبران ناپذیری را به کبد انسان وارد کند. همچنین چربی این غذا به طور کلی بالا بوده و برای افراد چاق و کسانی که مشکلات اروقی و قلبی دارند مناسب نیست.